پادکست‌ها به شدت در حال فراگیر شدن
هستند. این روز‌ها کسانی را در حال گوش دادن به پادکست می‌بینم که تا همین
یکی دو سال پیش، باورکردنی نبود که به جز موسیقی به صدای دیگری گوش کنند.
شاید این استقبال عمومی به دلیل پیچیده‌تر شدن شغل‌ها، دور بودن محل کار و
زمان‌های تلف‌شده بیشتر در مسیر کار و خانه باشد. شاید هم به تغییر سلیقه
مردم نسبت به موسیقی‌هایی که دیگر آن‌ها را جذب نمی‌کند باشد. شاید هم به
دلیل سانسور و فشار کمتری که روی محتوای صوتی نسبت به انواع دیگر محتوا
(اعم از متن و ویدئو) می‌بینیم باعث شده تا افکار و عقاید متنوع‌تری در این
مدیای تازه به گوش برسد.
اما دلیل این استقبال عمومی، هرچه که هست، به‌هرحال باعث میشود تا
گوشی‌های تلفن همراه، این روز‌ها به یک رادیوی حرفه‌ای برای گوش دادن به
پادکست تبدیل شود و در این میان، نقش نرم‌افزارهای پادکست خوان را نمی‌توان
نادیده گرفت. برنامه‌های گوش دادن به پادکست، در مارکت گوگل فراوان‌اند.
اینکه درباره مارکت اپل نظری نمی‌دهم به این خاطر است که از سال‌ها پیش،
برنامه Podcast خود iOS آن‌قدر انحصار پخش پادکست را در دست داشته که نه
تنها در بین کاربران اپل، بلکه در میان تمامی برنامه‌های پادکست خوان،
بیشترین طرفدار را دارد. اما چیزی که برای من بسیار جای تعجب دارد، سهم
بسیار ناچیز برنامه Google Podcasts از این بازار است. برنامه فوق‌العاده
گوگل برای پخش پادکست‌ها، با اینکه در این بازار چندان قدمتی ندارد، اما
گویی بسیار مهجور مانده است و سهم آن از کل بازار نرم‌افزارهای پخش پادکست،
کمتر از 1 درصد است (دقیقاً 0.9 درصد).
برخلاف اغلب برنامه‌های پادکست خوان که در نسخه‌های رایگان خودشان، شما را مجبور به دیدن تبلیغات می‌کنند، برنامه Google Podcast بسیار ساده و روان کار می‌کند و هیچ چیز اضافه‌ای را به نمایش نمی‌گذارد.
من تحلیلگر نرم‌افزار نیستم. اما براساس تجربه‌ای که از برنامه‌ها و خدمات Google دارم، اطمینان دارم که این بی‌توجهی نمی‌تواند به دلیل رابط کاربری بد یا امکانات ناچیز برنامه Google Podcasts باشد. به عنوان کسی که هم پادکست می‌سازد و هم به شدت علاقه‌مند به پادکست است، قبول دارم که این برنامه کامل و بی‌نقص نیست. اما دست‌کم اطمینان دارم که رابط کاربری آن، از همه برنامه‌های پادکست خوان که تابه‌حال استفاده کرده‌ام، تمیز‌تر و راحت‌تر است و امکانات آن، اگر از Apple Podcast یا Spotify بالاتر نباشد، کمتر هم نیست.
برنامه Google Podcasts چه امکاناتی دارد؟
شاید مهم‌ترین قابلیت در برنامه Google Podcasts این باشد که دقیقاً برای همین کار ساخته شده است. این برنامه همان‌قدر برای پخش
پادکست، درست طراحی شده که Youtube برای پخش ویدئو یا Chrome برای نمایش صفحات وب. اصول رابط کاربری شیک و مطابق طراحی متریال (طراحی ساده و تمیز) که خود گوگل در آن پیشرو است، در این برنامه به خوبی رعایت شده است.
سادگی، عنصر مهم این برنامه است. کسی که
می‌خواهد یک پادکست گوش کند، خصوصاً آن‌ها که در ایران و به زبان فارسی به
پادکست‌ها گوش می‌دهند احتمالاً علاقه زیادی ندارد که به محض باز کردن
برنامه پادکست خوان خودش، لیستی از پادکست‌های محبوب و معروف و ترند شده و
تبلیغاتی و … را ببیند. برنامه Google Podcasts این لیست بی‌مصرف را به شما
نشان نمی‌دهد. یعنی اگر فقط یک پادکست را ثبت نام کرده باشید، همان یک
پادکست به شما نشان داده میشود.
اما به‌هرحال چون ممکن است بخواهید به پادکست‌های محبوب بین‌المللی هم گوش
کنید، می‌توانید صفحه برنامه را به بالا بکشید تا در ادامه”، لیستی از
پادکست‌های محبوب هفته هم نمایش داده شود.
اما چیزی که درباره پیشنهاد‌های برنامه Google Podcasts دوست دارم زمانی است که به یک پادکست فارسی گوش می‌کنم. این برنامه به شکلی بسیار هوشمندانه، پادکست‌های مشابهی را که احتمالاً از نظر مضمون و محتوا به آنچه که گوش می‌دهید شبیه هستند به شما نمایش می‌دهد. این هوشمندی که از قابلیت جستجوی گوگل الگوبرداری شده، بسیار جالب است. زیرا به ندرت دیده‌ام که وقتی به یک
پادکست فارسی
گوش می‌دهم، پادکستی از زبان دیگر در این لیست بیاید و ضمناً اغلب اوقات،
حتی آنچه که پیشنهاد داده میشود از نظر محتوا نیز بسیار نزدیک است. مثلاً
اولین بار که با پادکست ناوکست” آشنا شدن، در حال گوش دادن به پادکست
پاراگراف” بودم. هر دوی آن‌ها موضوع تاریخی دارند، اما نه تاریخ معاصر.
تاریخ بسیار دور، در حد ماقبل تاریخ. یا مثلاً همین چند روز پیش وقتی داشتم
پادکست کُرُن” را گوش می‌دادم، پیشنهاد پادکست دیگری در حوزه موسیقی به
من داد که مترونوم” نام دارد و اگرچه همه اپیزودهای آن را گوش نداده‌ام،
اما این پادکست هم به موضوع بررسی آهنگ‌های محبوب و مشهور می‌پردازد.
(جالب اینجاست که به همین شکل با یک پادکست عکاسی آشنا شدم که ربطی به
وبسایت پیکسل ندارد، اما نام آن پادکست پیکسل است و برایم جالب بود)
به محض اینکه یک پادکست، اپیزود جدیدی منتشر می‌کند، یک آیکن قرمز رنگ که در داخل آن New نوشته شده، روی تصویر آن قرار می‌گیرد که به شما خبر بدهد تا آن را ببینید. البته در زیر لیست پادکست‌ها سه برگه یا TAB قرار دارد که برگه اول New Episodes نام دارد و همه اپیزودهای جدید در آن‌ها زیر هم لیست می‌شوند تا بتوانید به ترتیب آن‌ها را گوش کنید.
در برگه بعدی هم که in Progress نام دارد، لیست اپیزودهای در حال پخش را می‌بینید. شاید شما هم مثل من، گاهی اوقات از یک برنامه به یک برنامه دیگر بپرید و فراموش کنید تا یک اپیزود را تا انتها گوش کنید. در اینجا، اپیزودهای نیمه تمام را می‌بینید. اگر دوست دارید می‌توانید آن‌ها را تمام کنید و اگر نه، می‌توانید ادامه ندهید. جالب اینجاست که لازم نیست حتماً یک پادکست را دنبال کنید. در این لیست، پادکست‌هایی که دنبال نمی‌کنید هم (اگر به قسمتی از آن گوش داده باشید) لیست می‌شوند.
اما برگه یا لیست آخری از همه جالب‌تر است. این لیست برای زمانی مناسب است که بخواهید در طول مسیری که احتمالاً دسترسی به اینترنت ندارید، پادکست‌های مورد علاقه‌تان را گوش کنید. کمی جلوتر می‌گویم که چطور وقتی به اینترنت دسترسی دارید، برنامه‌های مورد علاقه‌تان را دانلود کنید تا در طول مسیر به آن گوش کنید. می‌توانید لیست پادکست‌هایی که دانلود کرده‌اید را در اینجا ببینید.
گوش دادن به پادکست‌ها در برنامه Google Podcasts
بعد از اینکه پادکست مورد نظرتان را به این برنامه اضافه کردید، کافیست تا روی تصویر آن بزنید تا وارد لیست اپیزودهای آن بشوید. در این لیست نام و توضیح کوتاهی درباره ان پادکست را می‌بینید و بلافاصله لیست پادکست‌هایی که منتشر کرده‌اند در زیر آن قرار می‌گیرد.
کافیست روی یکی از آن‌ها بزنید. پادکست مورد نظر باز میشود. در این صفحه نام آن را می‌بینید، اینکه چند روز پیش منتشر شده است، چند دقیقه است و حجم فایل صوتی آن چقدر است. دکمه بزرگ و آبی رنگ زیر آن نیز برای پخش سریع پادکست است که برای زمانی که رانندگی می‌کنید خیلی خوب است. چون احتمالاً نیازی ندارید به آن نگاه کنید و می‌توانید سریع آن را لمس کنید.
اما روبروی این دکمه آبی رنگ دو دایره کوچک می‌بینید که یکی از آن‌ها خیلی
اهمیت دارد. اولین دکمه، که روی آن یک علامت دانلود قرار دارد، همان
قابلیتی است که برای دانلود اپیزود نیاز داریم. یعنی کافیست جایی که
اینترنت در دسترس است (مثلاً Wi-Fi در دسترس دارید یا یک بسته اینترنتی
دارید که می‌خواهید از آن استفاده کنید) می‌توانید به راحتی اپیزودهای
مورد نظرتان را دانلود کنید. کافیست روی این دکمه بزنید تا دایره‌ای آبی
رنگ دور آن شروع به حرکت کند. وقتی یک اپیزود را هم تکمیل کردید، کنار
مقدار حجم آن، یک تیک سبز رنگ نشان داده میشود که یعنی آن را دریافت
کرده‌اید. حالا این برنامه در لیست دانلود شده‌ها که قبلاً گفتم، قرار
دارد.
اگر هم یک برنامه را نصفه گوش دادید، دکمه آبی رنگ (که بی‌دلیل به آن بزرگی طراحی نشده است!) دو رنگ میشود و نشان می‌دهد که در حال پر شدن است. اما جالب‌تر اینکه، اگر برنامه‌ای را نصفه گوش دادید، با زدن روی این دکمه آبی رنگ، بلافاصله از ادامه آن شروع به پخش می‌کند.
به محض پخش یک اپیزود، نواری در زیر برنامه ظاهر میشود که نشان می‌دهد چند دقیقه از آن برنامه باقی مانده و یک خط آبی رنگ هم روند پخش برنامه را نشان می‌دهد. اگر روی این نوار بزنید، پنجره بزرگ‌تری از آن نشان داده میشود که علاوه بر این توضیحات، یک دکمه پخش یا توقف، یک دکمه برای بازگشت به عقب و یک دکمه برای جلوتر رفتن می‌بینید.
دکمه بازگشت به عقب برای زمانی است که مثلاً در حین گوش دادن به برنامه، یک لحظه حواستان پرت میشود و یک قسمتی را از دست می‌دهید. برای همین هم این دکمه 10 ثانیه” به عقب برمی‌گردد. دکمه دیگر هم برای زمانی است که مثلاً در وسط برنامه تبلیغات یا موسیقی پخش میشود و دوست دارید سریع‌تر از آن رد شوید. با این دکمه 30 ثانیه” جلوتر می‌روید.
یک دکمه کوچک هم در زیر این پنجره می‌بینید که عبارت 1.0x روی آن نوشته شده است. این دکمه بیشتر زمانی کاربرد دارد که در حال گوش دادن به پادکست‌های انگلیسی هستید. چون با آن می‌توانید سرعت پخش برنامه را بیشتر یا کمتر کنید. من معمولاً برای برنامه‌های انگلیسی زبان، آن را روی 0.7 قرار می‌دهم تا سرعت پخش کند‌تر شود و کلمات را بهتر بفهمم. اما شما می‌توانید برای پادکست‌های فارسی که موضوع جالبی دارند، اما گوینده خیلی آرام آرام حرف می‌زند، از این دکمه برای سریع‌تر کردن پخش پادکست استفاده کنید.
اما می‌رسیم به دومین دکمه‌ای که روبروی دکمه آبی رنگ پخش (کنار دانلود) قرار دارد. این دکمه چندان پر کاربرد نیست. می‌توانید با زدن آن، از منویی که باز میشود، Mark as Read را بزنید که در واقع نشان می‌دهد آن برنامه را تا انتها گوش داده‌اید. فکر می‌کنم برای دکمه‌ای که تنها یک گزینه دارد، قرار دادن منو چندان هوشمندانه نیست. شاید گوگل بعداً می‌خواهد به این منو، گزینه‌های دیگری اضافه کند.
برنامه Google Podcasts چه چیز‌هایی کم دارد؟
فکر می‌کنم لازم است، یک سرویس آنلاین هم برای همین برنامه راه‌اندازی شود. مانند اینستاگرام یا توییتر آنلاین یا مانند همان سرویسی که
Castbox به عنوان رقیب جدی این برنامه دارد. به این ترتیب، می‌توانیم پادکست‌های خوب را به صورت آنلاین هم دنبال کنیم و آن‌ها را به یکدیگر معرفی کنیم.
نکته دیگری که به نظرم در این برنامه کم است، امکان کامنت‌گذاری است. یعنی دقیقاً همان چیزی که Castbox را بین کاربران ایرانی محبوب کرده است. به این ترتیب، کاربرها و پادکستر‌ها می‌توانند بیشتر با هم در ارتباط باشند و کانال‌های مختلف را به هم معرفی کنند.
وقتی گوگل می‌تواند فضایی برای نگهداری ویدئو به کاربران یوتیوب بدهد، چرا برای پادکستر‌ها فضایی اختصاصی را فراهم نمی‌کند تا همه خدمات را یکجا تحویل بگیریم؟
اما مهم‌ترین چیزی که در برنامه Google Podcasts کم است، یک سرویس دهنده اختصاصی برای پادکست‌ها است. یک چیزی شبیه به Blubbry یا SoundCloud. البته این سرویس چیزی نیست که مربوط به همین برنامه باشد. منظور من یک سرویس پادکست است که خود گوگل آن را ارائه دهد. گوگل قبلاً هم نشان داده که می‌تواند یک سرویس دهنده حرفه‌ای باشد و پادکست‌ها امروز بیشتر از پیش، به شدت در حال گسترش هستند. وقتی گوگل می‌تواند فضایی برای نگهداری ویدئو به کاربران یوتیوب بدهد، چرا برای پادکستر‌ها فضایی اختصاصی را فراهم نمی‌کند تا همه خدمات را یکجا تحویل بگیریم. آن وقت بدون شک برنامه Google Podcasts می‌تواند در کنار Youtube یا Google Photos یکی از برنامه‌های همیشگی در تلفن‌های هوشمند ما باشد.
نظر شما درباره برنامه Google Podcasts چیست؟ آیا از آن استفاده می‌کنید؟ آیا برنامه‌های دیگر برایتان جذاب‌تر هستند؟ شما درباره امکانات و کاربری این برنامه چه تجربه‌ای داشته‌اید؟ دوست دارم نظرتان را در این رابطه بدانم.
درباره این سایت